CHCĘ

Było dobrze. Spokojnie i dobrze.
I zrobiłam to. Weszłam do morza, a przyjaciółka nagrała mój miniperformans.
Wstydzę się mojego głosu i min, które robię na wietrze, ale niech tam - podjęłam decyzję i puszczam to:



I tak - już wiem, co to znaczy.
Chciałam w tym morzu powiedzieć coś, co dla mnie jest ważne i rzeczywiście zmagałam się z tym.  Bo wydawało mi się, że wiem, co to jest, że jestem pewna, a potem pewność odchodziła. Co dzień rano budziłam się i prawie wiedziałam. A potem rzeczywiście kawałek po kawałku odpadały kolejne sprawy, kolejne słowa.
I zostało na końcu jedno. Słowo, z którym się rodzimy, które daje siłę i może poprzedzać wszystkie inne.

A potem suszyłam się w knajpce góralskiej na plaży. jadłam gorący rosół, a spodnie przypalały się na kominku :) Da się z nich zrobić krótkie spodenki na lato... Płaszcz zachował się bardzo uprzejmie, bo choć nurzał się obficie, po strząśnięciu kropel okazał się... suchy. Woda, ogień i...  góralska muzyka ;)

Dawno nie byłam taka spokojna.