Okiem Lu

Burza to okropna jest.
Pies myśli sobie, że ona już poszła, a ona tylko się przyczaiła i jak nie huknie!
I jeszcze tak groźnie łypie co chwila, no okropność.

Cały czas mówiłam mojej pani, żeby ją wyłączyła, a ona nie chciała. A przecież na pewno umie, bo różne rzeczy włącza i wyłącza.
Właziłam jej na kolana, jak siedziała przy tym swoim komputerze. Głaskała mnie, ale nie pozwalała lizać się po uchu ani po oku i jeszcze mówiła, żebym nie ziała jej prosto w nos. A ja taka zdenerwowana byłam, że musiałam ziać i się trzęsłam.
W końcu poszłyśmy do łazienki. Tu było bezpieczniej bo nie ma okien i szumiała woda. A jednak moja pani nie pozwoliła mi wejść do siebie do wanny.
To niesprawiedliwe.

Potem poszłyśmy do łóżka i ja też miałam spać.
No ale jak spać, jak jeszcze pada głośny deszcz i burza lada chwila może wrócić? Przypominałam o tym co chwila, a nawet łaziłam po pokoju, sprawdzając, czy gdzieś się nie schowała. Ale moja pani to niewdzięczna jest i wcale nie chciała mnie pochwalić ani nie dała się wciągnąć do rozmowy na ten temat, choć się starałam! 

No to nad ranem zasnęłam.
A tu przed ósmą huknęło.
A nie mówiłam?

Wasza Lu