Muzyka nocy

Wczoraj udałam się na nocny spacer.
Za sprawą psa, który jęczał koło biurka, a z jęczkiem przy uchu trudno pracować.
Po godzinie drugiej połaziłyśmy sobie po osiedlu.
Pogapiłam się na ciche ogrody i koty snujące się tajemniczo między zaparkowanymi samochodami.

Lekko orzeźwiona, mogłam jeszcze trochę popracować.

Gdy położyłam się o czwartej, zaczęłam Słuchać.
Po pierwsze - żaby. Zaczynają koncert koło trzeciej i śpiewają przez godzinę albo dwie.
Potem ptaki.
Zaczął taki jeden od tiu-tiii, tiu-tiii - i niezłe miał nagłośnienie.
Kolejny dołączył się z te-te-tiii, te-te-tiii. Ten też był dobry.
Sroki nie chciały być gorsze i dały cały przegląd umiejętności wokalnych.
I jeszcze kawki.
I synogarlice.
I jakieś inne z bliska i z daleka, w różnych tonacjach.
Cudna ptasia opera.

Poczułam się jak na ptasiej wyspie.

I samochody, daleki szum.
I czasem motocykle.
I drzewa szeleszczące.

Cały dźwiękowy krajobraz.

Pies też słuchał.
I usłyszał komara.
A to oznaczało komplikacje.
Po pierwsze chciał położyć się na mojej głowie i lizać mnie w oko. Tak dla bezpieczeństwa. Ale żeby chociaż się położyła i leżała. Ona jednak musiała się przemieszczać. I jęczeć.
Spanie z psem chodzącym po głowie i jęczącym nie jest najłatwiejsze.

W końcu wysłałam ją do przedpokoju, zostawiając wszak otwarte drzwi. Była piąta.

O siódmej obudziło mnie mlaskanie.
To kot pił wodę z psiej miski.

Pies spał smacznie u Młodszej.