Fotografie

Od dzieciństwa uwielbiałam robić zdjęcia.

Wtedy posługiwałam się starym aparatem Smiena i światłomierzem.

Następny okres aktywności to czas po narodzinach moich dzieci - mogę powiedzieć, że przez dziesięć kolejnych lat w zasadzie cały czas je fotografowałam.

Potem nie miałam aparatu.

Potem chciałam kupić jakiś dobry, ale zdecydowałam się na renowację skrzypiec i nie zostało mi pieniędzy.

W tym czasie też na dobre rozpędziłam się w robieniu zdjęć telefonem komórkowym. Wtedy to zinwigilowałam całą faunę i florę osiedla. Zamiast podróży do dalekich krajów postanowiłam uprawiać mikropodróże. Zważywszy na zmiany pór roku - mam tu niesłychane bogactwo krain.

Od jakiegoś czasu używam aparatu fotograficznego Młodszej. I ciągle się rozkręcam.

W podróżach coraz bardziej mikro.

A tu róża. Dostałam ją parę miesięcy temu od starszego pana z pieskiem, któremu chyba nie udało się spotkanie. Może ktoś po prostu na nie nie przyszedł. A wracać do domu z różą jakoś tak głupio.

Róże - tak, róże lubią być ze mną. Ta zrzuciła listki i widowiskowo się zasuszyła. Zrobiła się czarnobordowa choć na zdjęciu z lampą wpada w brudny - dosyć dosłownie - róż. Osiadający na niej kurz sprawił, że wygląda na aksamitną.

Bardzo ją lubię. Z jej historią.

A części tej historii nie znam.

Lecz wiem, że jest.

To tak jak ze światem.